In ‘n weerld woorin oorlogsgeweld ’t niejs beheerst bu’j bliej at der ’n stuksken in de krante steet aover ’n onderwarp dat dichte biej ons steet. Kóns was dat op maondagmonn zo. ‘n Paginagroot artikel aover ‘t gemeentelek volkslied in de streektaal, dat in Voorst ‘t laevenslich zag. Zee hebt door ’n actieve wetholder dén ’t belang van de aegen taal zut en as stimulator zien rolle oppakt. Effen wat ander niejs tussen alle ellende van disse tied.
Maor dan! Zo’n krante stuurt één of andere correspondent naor zo’n feestje um ’n verslag te maken. Kennis van ‘t onderwerp liekt der neet too te done en luustern naor wat der daodwarkelek ezeg of ezongen wodt bliekt ok problematisch. De streektaal van Voorst en Wilp is neet wezenlek anders dan bie ons in Gorssel of Bathmen. Doorumme weet ik zeker dat door gin leedjen is ezongen aover ‘Om veef voor zeuven’, ’n gemakzuchtege vermenging van Dialect en Nederlands. ’t Is slordegheid en onzorgvuldeg ummegaon met de taal van de aegen streek. Ik hadde dus geerne ‘um vief veur zeuven’ in de krante elaezen. Ik haope dat de vertaling van ’t Voorster leedje ‘n éénmaolege vergissing is.
Wat in dit soort verslaglegging nogal ’s an de orde is en ok in ‘t bewuste artikel lichtelek de kop opstek: verantwoording afleggen aover dialect gebruuk. Op ’n enkeln uutzundering nao is ’t haoste altied ‘tzelfde genäöl: der mot ’n paar regels kritisch geluud in aover de relevantie van de dialecten. Woorumme? Nedersaksisch is ‘n officiële taal, aover ‘t recht van bestaon hove wiej ons neet druk te maken. Onze taal is der gewoon, kö’j neet ummehen. ’n Paar miljoen mensen in ons land bunt dagelekse gebrukers, dat zeg genog aover ’t belang.
Neet iederene sprek elken dag streektaal, dat klopt, maor verstaon, noh dat völt nogal met. Vergangen waeke organiseern de buurtschap waor’k bun getoogn, inmiddels veural ‘import’, ’n themafeestje ‘Dialect’. Zonder mäöjte konn ze de verhaaln en de leedjes volgen. Goed luustern en wa’j heurt serieus nemm, dóór mot ’t umme draejen.
Joop Hekkelman
bron: De Gids, 2025