In to-nemmende maote wodt wi-j uut eneudigd veur ‘zo maor’ een feestje. Zonder vraogen verwacht de leu da’j spontaan mee-doot. Umdat ’t zo heurt of umdat ‘t zo gezelleg is. As een blind peerd heur ie de meute te volgen. Umdat ’t gewoonte eworden is. Mangs kö’j oe aardig bie de strotte egreppen vuulen deur zo’n ‘verplichting’. Umda‘j d’r aeven gin zin an hebt of de zin d’r neet van in-zeet. Sinds een paar jaor he’w d’r een nieje gewoonte bie: De ende-zommer-van-vakantie-terugge-barbecue. Wördt meestens e-veerd in de tweede helfte van augustus. Hele volksstammen neugt mekare rond ’t holtskaolvuur. Te völle vleis en bier laot de leu zich good smaakn. En, helemaole in de geest van disse tied wördt al maor méér volk op de braoierieje eneugt. De cateraar mö’j al dree waeken van te veuren reserveern anders kan e neet laeveren. Wat ’n gekte!

Van de waeke bun’k naor de veerde uutneudiging van een ende-zommer-BBQ ewes. Ik kan oe zeggen de sauzen, karbonades en wöskes kompt mie de neusgaaten uut. Mennegmaol bunt de speklappen völs te dikke en zit oe de ogen dagenlang dichte van de vette rook. En ’t argste, de waegschaole gif een paar kilo meer an. Gin mense dee-t verwacht da’j met een kritische vraoge naor nut of raeden van ‘t partijtje vraogt. Da’s een taboe. Volgend jaor gao’k nog maor één kaer en beperk ik mi-j töt een klein stuksken vleis, rauwkost en een witte Bourgogne kold in ‘t glas. ’t Is neet waor de massa achter an löp, maor better hooft van mi-j’t laeven op ’t ende van de zommer neet te waezen. Wat mi-j angeet mag de rokeri-je drastisch wodden in eperkt.

Joop Hekkelman